A ghost story is geen spookverhaal in de traditionele zin, want schrikeffecten bevat deze arthouse-film amper. De vrees die dit spook aanjaagt is die voor de leegte van het bestaan. Wat gebeurt er als iemand sterft en een ander iemand achterblijft? Kun je nog wel doorleven als de ander, je liefste of belangrijkste, er niet meer is? En hoe zou het zijn om van een afstandje te kijken naar het leven dat je achterlaat? Voor dat laatste perspectief kiest A ghost story; liefdevol, poëtisch, maar ook machteloos. Je ziet het verdriet, het gemis – om jou – maar je kunt niets meer doen… Veel meer over de film kan niet verteld worden zonder de loop van de gebeurtenissen teveel te verklappen. Maar het spook is heel simpel: 2 kijkgaten in een laken. De film is een wonderschoon, eigenzinnig geheel, bescheiden en veelomvattend tegelijk, geestig en aangrijpend.
- A Ghost Story op IMDb
- Volkskrant (★★★★) A Ghost Story geeft spirituele en nuchtere kijk op de dood
- NRC (★★★★) Een spookverhaal, maar geen spookfilm
- VPRO Cinema (★★★★) ‘Absurd-tragische spook-liefdesgeschiedenis’
