Synopsis:
Het is 2025 en de Oekraïne-Rusland oorlog is ten einde. Ex-soldaat Sergey is mentaal beschadigd door het geweld, maar probeert de draad weer op te pakken. Na ontslag bij de staalfabriek gaat hij schoon drinkwater rondrijden naar de overgebleven bewoners van de vervuild geraakte regio. Hij komt in contact met Black Tulip, een organisatie die de lichamen van omgekomen soldaten opspoort om die een waardige begrafenis te geven. Sergey meldt zich aan als vrijwilliger. Het werk is afschuwelijk, maar biedt hem een zekere rust. Als er tussen hem en collega vrijwilliger Katya een vonkje overspringt, lijkt dat zelfs een sprankje hoop. In contrast met de thematiek van de film is Atlantis een lust voor het oog. Vasyanovych heeft een ongekend oog voor compositie en kleur en creëert uit de waanzin van de oorlog een monumentaal en indringend epos. Op het filmfestival van Venetië bekroond met de Horizons Award.
Links:
- IMDb
- De Filmkrant
- Interview: Valentin Vasijanovitsj, Andrej Rimaroek en Ljudmila Bileka over Atlantis
