Jeroen van Strien

Vanuit het dashcam-perspectief van een zwoegende Roemeense trucker toont documentairemaker Peter Triest in het EU-kritische A Parked Life een parallel Europa dat bestaat uit grauwe industrie en uitgestrekte landschappen.

Als alleenstaande moeder werd Amina verstoten door haar familie en de gemeenschap. Wanneer haar vijftienjarige dochter Maria zwanger blijkt te zijn en het absoluut niet wil houden, wacht haar nog een zwaarder lot dan Amina zelf: in het Islamitische Tsjaad staat op abortus immers een zware straf.

Hilarische (en bloederige) ode aan de cinema over een horrorfilmcrew die het met echte zombies aan de stok krijgt.

Het einde van de zomer brengt naderend onheil met zich mee in deze winnaar van de Gouden Beer op het filmfestival van Berlijn. Carla Simón brengt met haar tweede speelfilm een tedere, melancholische en nostalgische ode aan het Spaanse plattelandsleven dat zij als meisje nog kon meemaken, maar dat steeds zeldzamer wordt.

In hun poging om als eersten de top van de Mount Everest te bereiken verdwenen George Mallory en Andrew Irvine in 1924 spoorloos. Het enige bewijs dat ze ooit de berg bedwongen zouden hebben, is via Mallory’s fototoestel.

Intranquil, ‘rusteloos’, is de vader in de negende speelfilm van Joachim Lafosse. De Belgische regisseur putte uit ervaringen uit zijn eigen jeugd voor een indringend en effectief familie­drama waarin iedereen kampt met de bipolaire stoornis van de vader.

De succesvolle regisseur Peter Von Kant woont samen met zijn assistent Karl, die hij slecht behandelt en vernedert. Dankzij de grote actrice Sidonie ontmoet hij Amir, een aantrekkelijke jongeman uit een bescheiden milieu, waar hij op slag verliefd op wordt.

In zes claustrofobische dialogen laat de Hongaarse auteur Benedek Fliegauf de kijker raden naar de relatie tussen de sprekers en waar ze het wel en niet over willen hebben.

Herinneringen van Mariusz Wilczyński aan zijn opgroeien in Łódź vormen de basis van de animatie Kill It and Leave This Town. In een volstrekt unieke stijl wisselen melancholie en liefde en haat voor het rauwe leven in de stad elkaar af.

In de voortreffelijke horrorfilm Speak No Evil raken een Deens en Nederlands echtpaar op vakantie met elkaar bevriend. Als ze elkaar later opnieuw treffen, slaat de sfeer op gruwelijke wijze om.

Tweeduizend vrouwen uit vijftig landen aan het woord in één lange, vloeiende montage – en toch lijkt het één verhaal. Een film voor wie vrouw is, vrouw wordt of vrouwen wil snappen.

Deze Iraanse roadmovie wist op diverse festivals zowel jury als publiek voor zich in te nemen. Een trefzeker debuut waarin humor en poëzie, ernst en ontroering op vanzelfsprekende wijze samensmelten.

Decision to Leave van de Zuid-Koreaanse regisseur Park Chan-Wook (Old boy, The Handmaiden is een spannend, maar sensueel detectiveverhaal. Met humor en melancholie schept Park Chan-Wook een romantische, intrigerende thriller.

Moonage Daydream is een bedwelmende reis door het universum (of eigenlijk de universums) van David Bowie. Een wervelende collage van archiefbeelden.

Psychologisch geraffineerd, beklemmend Kammerspiel waarin de ouders van een high school shooter tegenover de ouders van een van zijn slachtoffers komen te staan.

Deze liefdeswals met fotografie van Wong Kar Wai’s favoriete cameraman Christopher Doyle, geldt nog steeds als een onovertroffen portret van ingehouden, gepassioneerde sensualiteit.

In Seoel, Zuid-Korea worden stedelingen geterroriseerd door een gruwelijk monster dat in de rivier Han leeft, maar daar zo nodig uit komt om slachtoffers te maken. Wanneer een jong meisje door het monster wordt ontvoerd, besluit haar familie een levensgevaarlijke reddingstocht op poten te zetten om haar te bevrijden.

Een gameontwerper is op de vlucht voor een stelletje fanatieke anti-eXistenZialisten en moet haar eigen spel spelen, waarbij de grenzen tussen realiteit en virtualiteit vervagen.

Lesya zit voor de moord op haar man een gevangenisstraf van zeven jaar uit in de Odessa-vrouwengevangenis in Oekraïne. Als haar zoon Kolya daar geboren wordt, mag hij tot zijn derde verjaardag bij de andere kleine kinderen in de gevangenis blijven.

De op één na diepste grot ter wereld wordt in Michelangelo Frammartino’s derde speelfilm in kaart gebracht. Het is een reconstructie van een echte expeditie die plaatsvond in het Italië van 1961. Maar het belangrijkste aan Il buco is dat er nu een cameraploeg meegaat.

Deze eerste lange animatie van Mascha Halberstad mocht eerder dit jaar het jeugdprogramma van de Berlinale openen. Aanstekelijke komedie zonder leeftijdsgrenzen.

In de kern van het werk van de scenarist en regisseur Eskil Vogt ligt vaak een gevoel van onthechting. De sleutel van die onthechting is misschien te vinden in zijn recentste film The Innocents.

BINNENluchtfilm in het Rensenpark: Vergeet gewone concertfilms: het door Spike Lee geregisseerde David Byrne’s American Utopia is veel meer dan een simpele registratie. Tussen de aanstekelijk dynamische banduitvoeringen van zijn songs door geeft Byrne zijn visie op Amerika.

Een lelijke val op het hoogtepunt van haar balletcarrière maakt een eind aan Élise’s meisjesdroom. Op haar 26ste moet de zwaar geblesseerde solist zichzelf opnieuw uitvinden. Bestaat er zoiets als een tweede dansleven?

Met Dwelling in the Fuchun Mountains levert Gu Xiaogang een indrukwekkend regiedebuut af. Een schilderachtige familiekroniek vol contrast en reliëf.

Het pompt, stroomt, druppelt en kolkt. Het bestaan van kleine olieboeren in Myanmar draait om olie. Een echtpaar werkt op hun eigen rafelrandpostzegel keihard voor een betere toekomst voor hun jongste zoon. Die trekt ondertussen z’n eigen plan.

In haar tweedelige project The Souvenir – bestaande uit het in 2019 uitgebrachte The Souvenir en The Souvenir: Part II – verfilmde de Britse regisseur Joanna Hogg haar begin als filmmaker. The Souvenir: Part II is een voortzetting van het eerste deel, maar het resultaat is experimenteler – zij het zonder de moeiteloosheid in aanpak te verliezen die het eerste deel kenmerkte.

Beroepsabsurdist Quentin Dupieux neemt de jeugdigheidscultus op de hak in een droge komedie die met goesting het ruimte­tijdcontinuüm overhoop schoffelt.

In het Noord-Ierse drama Nowhere Special moet een ongeneeslijk zieke vader op zoek naar een adoptiegezin voor zijn vierjarige zoon.

Documentairemaker Aliona van de Horst dook diep in de beeldarchieven om een beeld bij elkaar te puzzelen van een generatie mannen die tijdens en na de Tweede Wereldoorlog klem raakten tussen twee totalitaire systemen. Met als leidraad de persoonlijke zoektocht van een dochter naar de ervaringen waarover haar vader zijn leven lang zweeg.

Achter Ryûsuke Hamaguchi’s Oscar-winnaar Drive My Car schuilt een imposant oeuvre en een maker die tot steeds grotere hoogte stijgt. Een retrospectief zou niet misstaan. Mis de kans niet om Wheel of Fortune and Fantasy te zien.

Als eerste Bhutaanse productie dong Lunana, a Yak in the Classroom afgelopen maart mee naar de Oscar voor niet-Engelstalige film. Een hartverwarmend verhaal over de stuurloze Ugyen die zijn plek zoekt in een veranderende wereld.

De Engelse stad Bradford is het decor van Clio Barnards nieuwe film Ali & Ava, net als eerder in The Arbor en The Selfish Giant. Barnards verhalen zijn niet los te zien van de straten, arbeidershuizen en verlaten industriegebieden waar ze zich afspelen.

Love it Was Not is een oorspronkelijke, scherpe documentaire over een jonge Joodse vrouw tijdens de Holocaust en de kampbewaarder die verliefd op haar werd.

De beslommeringen van een antiheld staan centraal in het Iraanse A Hero, winnaar van de Grand Prix in Cannes. De nieuwste film van Asghar Farhadi is een tragikomedie over een gedetineerde wiens leugentjes om bestwil noodlottig blijken.

Een aangedikte aangifte van diefstal veroorzaakt een kettingreactie van gebeurtenissen in Sam de Jongs satirische tragedie Met Mes.

In deze allesbehalve statige boekverfilming maakt Dominik Graf van het Berlijn van 1931, waar het nachtleven danst op de vulkaan van het opkomend fascisme, een spiegel voor het heden. Hedonisme in het aangezicht van naderend onheil.

Op werkvakantie gaan naar het eiland waarboven de loodzware geest van Ingmar Bergman hangt, is de goden verzoeken. Dat merkt ook het liefdes- en filmstel in Bergman Island. Maar de intrigerende gelaagde film gaat over veel meer dan relatieperikelen.

In het met zes Goya’s bekroonde El buen patrón speelt Javier Bardem de gehaaide maar charismatische fabrieks­directeur Julio Blanco. Fernando Léon de Aranoa maakte een satire over een gewetenloze onder­nemer die er alles aan doet om de reputatie van zijn bedrijf hoog te houden.

Udo Kier is verrukkelijk als flamboyante haarstylist die op rijpe leeftijd en op de valreep de zin van zijn leven (her)ontdekt. De Duitse acteur wisselt sarcasme en uitzinnigheid kunstig af met breekbaarheid.

Na acht jaar afwezigheid is David Cronenberg terug met een nieuwe film onder een oude titel. De futuristische bodyhorror Crimes of the Future is geen remake van zijn gelijknamige film uit 1970, maar een film die juist van deze tijd is met verwijzingen naar de gevolgen van infectieziekten en microplastics.

Michelle Yeoh is het stralende middelpunt van een ambitieuze sciencefictionfilm waarin alternatieve realiteiten met elkaar op de vuist gaan in een belastingkantoor. Een verrukkelijk weirde actiekomedie met een melancholiek hart.

Het uitgangspunt had een oppervlakkige romkom op kunnen leveren, maar Maria Schrader weet complixiteit te leggen in de kunstmatige romance tussen Alma en robot Tom.

De vijf droomwensen van Rakel: astronaut, bierproever, globetrotter, jachtopziener en striptekenaar worden. Maar wanneer ze onverwacht zwanger blijkt, ziet de toekomst van de 23-jarige Noorse er opeens heel anders uit.

Les Olympiades portretteert vier millennials in Parijs op zoek naar houvast in hun leven. Wat betekenen seks en liefde in een wereld waarin alles op drift is? Dat klinkt misschien dramatisch, maar de film is een prettig lichtvoetige zedenschets.

Een combinatie van romantische lyriek, cerebrale ironie en een vleugje magisch realisme. En dat alles gedrenkt in een verrukkelijk, vaal kleurenpalet.

Red Rocket is de gedurfde nieuwe film van schrijver-regisseur Sean Baker (The Florida Project, Tangerine). Hoofdrolspeler Simon Rex schittert in dit rauwe en humoristische portret van een typisch Amerikaanse ritselaar die in zijn geboorteplaats niet erg geliefd is.

Twee mannen trekken door Tibet om te zien wat anderen ontgaat: zeldzame, prachtige dieren. En dus wachten ze, ze kijken en kijken, en verzuchten af en toe iets poëtisch over de mensheid of de gehaaste Westerse wereld.

Het indrukwekkende L’événement is geen gewone boekverfilming. Het vult de novelle van Annie Ernaux aan tot een volledig beeld van een vrouw die abortus heeft ondergaan. Ernaux’ gedachten staan in haar boek.

Met dit intieme gevangenisdrama stelt Sebastian Meise het immense onrecht aan de kaak dat Duitse homoseksuelen na de Tweede Wereldoorlog ten deel viel.

In het voor vier Oscars genomineerde meesterwerk Drive My Car krijgt een rouwende theaterregisseur ongewild gezelschap van een zwijgzame chauffeur. Won de Oscar voor beste buitenlandse film!

De vervreemding van de Griekse weird wave begint bekend aan te voelen, maar is daarmee niet minder effectief, bewijst debuutfilm Apples.

In 1961 steelt de zestigjarige taxichauffeur Kempton Bunton het portret van The Duke of Wellington door Goya uit de National Gallery in Londen. In zijn losgeldbrieven belooft hij het schilderij terug te geven wanneer de overheid televisie gratis beschikbaar maakt voor ouderen.

Met Cyrano onthaalt regisseur en Oscarwinnaar Joe Wright bioscoopbezoekers op een symfonie van emoties met muziek, romantiek en schoonheid, een nieuwe versie van het tijdloze verhaal over een hartverscheurende driehoeksrelatie.

Penélope Cruz speelt een nieuwbakken moeder in Madres paralelas, de nieuwe film van de Spaanse maestro Pedro Almodóvar. Toch gaat de film expliciet niet alleen over haar of over moederschap, een van de favoriete thema’s van de regisseur van Todo sobre mi madre (1999).

Als radiomaker Johnny tijdelijk opgescheept wordt met zijn negenjarige neefje, leidt dat voor beiden tot een nieuwe blik op het leven in Mike Mills’ op ongedwongen wijze ontroerende C’mon C’mon.

Met zijn volkomen eigen vorm van surrealisme boort de Thaise filmmaker Apichatpong Weerasethakul voor het eerst buitenlandse gronden aan. In en rond de Colombiaanse hoofdstad Bogotá tast Tilda Swinton de littekens in het weefsel van de tijd af.

Belfast werd geschreven en geregisseerd door Kenneth Branagh en is een aangrijpend verhaal over liefde, vreugde en verlies in het leven van een jongen die opgroeit met de muziek en de sociale onrust van het eind van de jaren zestig.

De Finse student Laura stapt in de perestrojka-jaren op de trein van Moskou naar Moermansk en zit in haar slaapcompartiment opgescheept met boertige zuiplap Ljoha.

De Zwitserse inzending voor de Oscars is een onweerstaanbaar portret van een gedreven jonge turnster uit Oekraïne, die moet kiezen tussen haar sport en haar thuisland.

Een wezenloze pokerspeler, een getraumatiseerde Abu Ghraib-veteraan en een Wilhelm Tell met wroeging. Oscar Isaac acteert het allemaal minimalistisch, met maximaal effect. Zolang hij in beeld is—en dat is bijna de hele tijd—is The Card Counter eigenlijk al goed.

Dystopische komedie van Toneelgroep Maastricht over de nabije toekomst waarin kunstmatige intelligentie vanzelfsprekend is en toeval niet meer bestaat.

Het getuigt van Paul Thomas Andersons talent dat vaak niet makkelijk te zeggen is wat z’n films zo goed maakt. In Licorice Pizza is hij in topvorm.

In Joel Coens The Tragedy of Macbeth, de nieuwste verfilming van Shakespeare’s grote Schotse tragedie, is heel de wereld een schouwtoneel.

Een uitzonderlijke documentaire over het laatste jaar van een onconventionele leraar en zijn klas vol kinderen met een migratieachtergrond wordt een tijdscapsule voor een vol en veranderend Europa. Een van de meest indrukwekkende films van het jaar.

Een ongerept stukje Italiaans plattelandsleven wordt oogstrelend in beeld gebracht, vanuit het perspectief van een groepje ouderwetse truffeljagers.

In Maggie Gyllenhaals overtuigende regiedebuut speelt een sublieme Olivia Colman een wetenschapper die rust zoekt op een Grieks eiland. Een kennismaking met een jonge moeder en dochter roept herinneringen op aan haar eigen moederschap.

In een ode aan Fellini, Napels en Maradona keert Paolo Sorrentino terug naar zijn jeugd en het tragische moment waarop hij zijn onschuld verloor. Hij sluit daarmee waarschijnlijk ook een fase in zijn kunstenaarschap af.

Steven Spielbergs West Side Story blijkt een van de zeldzame remakes die een waardige aanvulling leveren op het origineel.

1942, Europa is bezet. De Antwerpse Jood Gilles wordt door SS soldaten gearresteerd en naar een kamp in Duitsland gestuurd. Hij ontsnapt ternauwernood aan zijn executie door zich voor te doen als Iraans in plaats van Joods.

Een animatiefilm in het ongemarkeerde gebied tussen verbeelding en werkelijkheid. Wat als? Wat als nooit geziene dieren echt bestaan? Wat als we kleuren op gevoel gebruiken? En wat als we het Capitool bestormen?

In The Last Days of Gilda verzet een vrijgevochten Braziliaanse vrouw zich tegen de opkomst van het conservatisme in haar wijk. De film symboliseert de angst voor de conservatieve storm die door Brazilië waait.

Leos Carax’ zesde speelfilm Annette kan met recht een modern sprookje genoemd worden: in de wervelende vertelling borrelen onze meest duistere gedachten op.