In deze documentaire legt Sinke haar eigen bewaarzucht onder de loep. Al van jongs af aan bewaart ze alles wat los en vast zit. Eerst waren dat suikerzakjes en sigarenbandjes, later onder meer oude brieven en alle scenario’s die ze schreef. Ze heeft het niet van een vreemde, want ook haar 92-jarige moeder kan niets wegdoen. De moeder-dochtergesprekken zijn het hoogtepunt in deze sympathieke film. Aan de bewaarde spullen zitten herinneringen vast. Behalve over het persoonlijke, wordt er ook algemener gefilosofeerd over het nut van bewaren. Een kunstverzamelaar komt aan het woord, en een ‘hoarder’ (hamsteraar) die juist álles bewaart. Maar tegenwoordig hebben we een opruimcoach en Sinke laat in de film ook ‘digital nomads’ uitleggen waarom zij juist niéts willen bewaren. Het is overduidelijk dat ze hun gedrag als afwijkend ziet en waar haar voorkeur ligt. Bewaren geeft geborgenheid.
Links:
Bewaren- of Hoe te Leven op IMDb
Filmkrant: Digna Sinke over Bewaren — of hoe te leven
Recensies:
