Waarom heeft niemand eerder het werk van Haruki Murakami verfilmd in een animatiefilm? Die gedachte bekruipt je bij het zien van Blind Willow, Sleeping Woman, waarin filmmaker Pierre Földes beter dan welke eerdere film dan ook Murakami’s kenmerkende mix van existentialisme, ironie, alledaagsheid en een vleugje absurditeit weet te vangen. De filmmaker gaat aan de haal met elementen uit zes verschillende korte verhalen van Murakami en verweeft die tot een lappendeken van existentiële vertwijfeling. Alle personages worden geteisterd door hun eigen verbeelding, wensen en herinneringen. Bovennatuurlijke elementen doen het aardse beter begrijpen. De kortst mogelijk omschrijving van het verhaal biedt Földes op zijn website: ‘Een aardbeving en een gigantische kikker helpen verschillende personages waarheden bloot te leggen die ze voor zichzelf verborgen hielden.’ Telkens wanneer het té verwarrend of absurd wordt, komt er een overweldigend emotioneel moment, als een oude vriend uit de schaduwen van de plot.
