Een jonge vrouw loopt naar een kerk in het Zuid-Koreaanse Busan. Aarzelend laat ze haar baby achter in een babybox, daar kunnen ongewenste baby’s in worden gelegd. Vervolgens wordt de kleine uit die box gevist door twee ‘babymakelaars’ die – tegen betaling – op zoek gaan naar nieuwe ouders. Alleen al het lezen van deze heel korte samenvatting doet de wenkbrauwen fronsen. Dit deugt niet! En algauw zitten twee rechercheurs ze op de hielen. Kore-eda toonde ons al vaker in zijn films mensen in ongewone gezinnen, die rare en vaak illegale dingen uithalen, maar toch niet in en in slecht zijn. Beetje bij beetje worden de personages uitgediept en dan blijkt het net even anders te liggen dan je dacht. Een meesterlijk scenario over het gevaar van snelle oordelen. Kore-eda heeft veel compassie met zijn personages en laat uiteindelijk een warm gevoel achter. Heel knap voor een film die begon met ogenschijnlijk onsympathieke personages.
