Twintiger Coco heeft geen benul van wat ze met haar leven wil. Haar hopeloze affaire met de net gescheiden vijftiger Hans is daar het levende bewijs van. Als ze op een dag haar moeder Elisabeth tegenkomt in de stad, vertelt deze haar dat ze terminaal ziek is. Met een “nou, we bellen nog wel”, gaat moeder er weer vandoor, haar dochter in verwarring achterlatend. Het is tekenend voor de moeizame relatie tussen de twee. Toch besluit Coco om weer bij moeder te gaan wonen en haar te verzorgen. Dat levert pijnlijke onthullingen en tragikomische situaties op.
Saskia Diesing verfilmde de gelijknamige roman van Esther Gerritsen als een genadeloze én humane schets van het onvermogen van mensen om nader tot elkaar te komen. Simone Kleinsma, in haar allereerste hoofdrol in een film ooit, schittert als de harde maar kwetsbare Elisabeth.
de Volkskrant (★★★★) ‘Subtiel en ambigu’
