In Final portrait schildert Giacometti (de beroemde schilder-beeldhouwer, die van de uitgerekte, ijle figuren) zijn laatste portret, en wel van zijn Amerikaanse vriend, de schrijver James Lord. Het is 1964 en het ‘korte schetsje tussendoor’ werd dagenlang stilzitten voor Lord. Hij schreef er een verrukkelijk boekje over: A Giacometti portrait. De film is een bewerking van dat boekje. In het minutieus gereconstrueerde atelier speelt zich het gros van de actie af. Stap in de wereld van Alberto Giacometti en maak kennis met zijn uitgesproken persoonlijkheid, werkwijze, favoriete tijdverdrijf en spitsvondige manier van communiceren. De twee hoofdrolspelers, Hammer en Rush, zijn een geweldig duo. Hammer (Lord), een beetje kleurloos en meegaand, is het ideale publiek voor de theatrale, soms gekwelde Rush (Giacometti). Lord krijgt inzicht in de werkwijze van de kunstenaar en we zien de strubbelingen in het proces en de uiteindelijk totstandkoming van Giacometti’s laatste meesterwerk.
Cinemagazine (★★★★) “Een mens zou willen dat iedere kunstenaarsbiografie zo intelligent en waarachtig is als ‘Final Portrait.”
