Peter Strickland was vroeger actief in ‘The sonic catering band’, die eten op het podium bereidde en de kook- en eetgeluiden gebruikte als bouwstenen voor een muzikaal optreden. Dat komt terug in de film. Een pretentieus kunstenaarscollectief verblijft een maand in een instelling, krijgt daar ruzie met de dominante directeur en raakt bevriend met de winderige huisnotulist. Na hun performances volgen steevast orgieën. Het is muzikaal kokkerellen in dit zwart komische drama. Bizar? Je kan je afvragen wat Strickland nou eigenlijk betoogt. Maar prikkelend is de film zeker, met geestige dialogen over de patriarchale functie van een traditioneel kookboek, bedoeld om de vrouw in de keuken te houden, en de spanning tussen behoud van je integriteit en water bij de wijn doen. Er is geen conventionele plot, maar wel macabere schoonheid, gortdroog absurdisme en geestig commentaar op de kunstwereld. Essentiele cinema volgens de Filmkrant.
