Na de klassieke Disneyfilm uit 1940 verschenen er nog veel meer verfilmingen van Carlo Collodi’s (pseudoniem van Carlo Lorenzini) ambigue fabel “De avonturen van Pinocchio”, over een marionet wiens neus groeit als hij liegt. Maar deze versie van de Mexicaanse regisseur Guillermo del Toro is een heel bijzondere. Het is een stop-motionfilm, waarbij de film beeldje voor beeldje is opgebouwd. Hij deed er tussen de bedrijven door 15 jaar over, en de ideeën, associaties en metaforen stapelden zich in de tussentijd op. Del Toro mengt de grimmigheid van het boek met het sentiment van Disney en voegt er allerlei persoonlijke stokpaardjes aan toe. En hij verplaatst het verhaal naar de jaren dertig, als Italië in de greep is van het fascisme en de opkomst van dictator Mussolini. In die setting krijgt Pinocchio’s opstandigheid een heel andere lading. Meesterlijk ontworpen en uitgevoerd.
