i.v.m. de lengte is er een pauze in de film
Bachmann bestiert een brugklas in het industriestadje Stadtallendorf in de deelstaat Hessen in Duitsland. Hij heeft niet de makkelijkste klas; zijn leerlingen spreken eerder Turks of Russisch dan Duits en ze komen uit diverse landen. Zelf is hij van huis uit socioloog die liefst muziek maakt. Maar er moest brood op de plank komen en nu doceert hij Duits, biologie en muziek. Zelden zag je een docent die zijn werk zo feilloos, betrokken en liefdevol uitvoert. De ontspannen en hechte sfeer die hij creëert in de klas is weldadig: open, geborgen, creatief. Speth, die met de film de Zilveren Beer-juryprijs won op het filmfestival van Berlijn, observeert het reilen en zeilen in Bachmanns klas even onnadrukkelijk als nauwgezet. Bij het onvermijdelijke afscheid van de lange film blijf je als toeschouwer met weemoed en voldoening achter. De film is een ontroerende documentaire over het onderwijs.
