Vier mensen op een dieptepunt in hun leven. Een politieagente, een ex-turnster, een geluks-goeroe en een jonge diabetespatiënt. Een vreemdeling zonder naam (Servillo), rijdend in een zeegroene Volvo, neemt ze mee. Ze kunnen zich onder zijn leiding in een verlaten hotel nog eens een week te bezinnen over hun eventuele wens uit het leven te stappen. Daarbij biedt hij het viertal onder meer een kijkje in het leven zoals dat zónder hen zou doorgaan. Een kijkje in de toekomst als het ware. En alleen al het feit dat het leven zonder hen doorgaat, is ontnuchterend. Tegelijkertijd maakt hij in de zeven dagen die het gezelschap heeft, de balans met ze op. Genovese neemt in deze film de strijd, de pijn, de wanhoop van de personages serieus. Ontroerend soms om te zien hoe schijnbaar onbetekenende momentjes het leven dan toch mooi en leuk kunnen maken.
