Synopsis:
Lamentations of Judas is eigenlijk een documentaire en speelfilm ineen. Toen Angola in 1975 een communistische regering kreeg, werd in no-time door het Zuid-Afrikaanse leger het 32-ste bataljon opgericht. Voor het eerst werden hiervoor ook jonge, zwarte Angolezen gerekruteerd. Ze kwamen dus in dienst van het apartheidsbewind en moesten strijden tegen zwarte landgenoten. Ze werden de ‘terrible ones’ genoemd. Het bataljon werd in 1995 ontmanteld en de oud-soldaten werden weggestopt in een desolaat woestijndorpje aan de rand van de Kalahari. De recent op 72-jarige leeftijd overleden documentairemaker Gerrets bezocht ze er en onderwerpt ze daar aan een soort kruisverhoor over henzelf, hun motieven, enz. Dit wat betreft het documentaire-deel. Want ertussendoor zien we de dorpelingen op liefdevolle wijze de laatste dagen van Jezus en het verraad van Judas naspelen. Een soort zielszuivering van door iedereen verlaten mensen, waarin de vraag over schuld en vrije wil wordt gesteld.
