De titel van de film verwijst naar de mogelijkheden om te antwoorden op meerkeuzevragen. En die krijg je nog wel eens als je voor een ‘intake’ staat, het is zelfs vrij gebruikelijk in de psychologische praktijk. De film zelf kaart een sociaal-maatschappelijk probleem aan, waarbij een hoofdpersoon lijdt onder structurele onrechtvaardigheid. In dit geval betreft het de weg naar een abortus. Hoofdpersoon Autumn woont in een conservatief mijnstadje in Pennsylvania, enige uren bussen van New York. Ze is zwanger, maar twijfelt niet over het afbreken van die zwangerschap, en dat is al moeilijk genoeg. Ze wil dus vooral met rust gelaten worden, maar dát blijkt niet gemakkelijk. In onopgesmukte stijl toont regisseur Hittman waarmee Autumn te maken krijgt. Denigrerende en seksistische opmerkingen, ongepast gedrag, sometimes, rarely? Een goed gedoseerd drama, waarmee Hittman in Berlijn de grote juryprijs won en op het Sundance festival de speciale juryprijs voor neorealisme.
- IMDb
- De Filmkrant – “Het is een introverte, intieme film van Eliza Hittman, met twee uitmuntende debutanten in de hoofdrollen.”
- Algemeen Dagblad: “Never Rarely Sometimes Always is subliem verteld abortusdrama.”
