Misako is een gepassioneerd schrijfster van audiobeschrijvingen voor slechtzienden. Op een filmvertoning met testpubliek ontmoet ze Masaya. Hij is een fotograaf die langzaam zijn gezichtsvermogen verliest. Zijn werk brengt herinneringen aan haar verleden naar boven. Samen leren ze de wereld om hen heen met andere ogen te zien.
Radiance is een ontroerend verhaal over het moeten loslaten van wat jou dierbaar is. Of dit nu je zicht is of je moeder maakt daarbij niet uit. De berusting in het gegeven dat dingen vergankelijk zijn en tijd onverbiddelijk verstrijkt, is een typisch Japans thema dat Kawase wel vaker aansnijdt. Maar hier krijgt haar poëtische stijl, met een cruciale rol voor een zonsondergang en de schoonheid van schapenwolkjes, een extra lading. Ze filmt de gezichten van haar twee hoofdpersonen consequent in close-ups, met veel aandacht voor hun ogen, wat het thema van zien en blind worden weerspiegelt. Een poëtisch-romantische film over verbeeldingskracht.
de Volkskrant: (★★★) “Kawase zet de zintuigen op scherp”
VPRO Cinema (★★★) ‘Poëtisch-romantische bespiegeling over verbeeldingskracht’
NRC (★★★) ‘Ontroerend’
de Filmkrant ‘Uitgesproken symboliek’
