Ulrich Seidls films gaan over mensen in de herfst van hun leven, die nog wat in te halen hebben. Hier zijn het de schlagerzanger Richie Bravo en zijn bewonderaars, Duitse en Oostenrijkse pensionado’s. Die laten zich in de morsige Italiaanse badplaats Rimini door Bravo vermaken. Ze strijken er ‘s-winters neer om er oude hits te horen, jeugddromen na te jagen en wat dies meer zij. Tristesse en vergane glorie alom. En Bravo zelf? Hij is ook een beetje een verlopen persoon, een overjarige gigolo, die drinkt, gokt en merchandise uit betere tijden aan z’n fans uitdeelt. Totdat zijn volwassen dochter, die hij eigenlijk vergeten was, zich meldt en geld eist. En ook zijn dementerende vader vraagt af en toe zijn aandacht. Hoe lost deze Bravo dat op? Al met al een film over deerniswekkende kneuterigheid. Perfect gestileerd, gefilmd en gemonteerd. En geselecteerd voor het Berlijns filmfestival van het afgelopen jaar.
